İnsanlığın kendisinden dil, kültür, inanç ve tarihsel birikimler düzeyinde parçalar kaybederek yoksullaşma tehlikesi, önümüzdeki süreçler açısından geçerliliğini korumaktadır. Tarihin tekerliğinin artan dönme hızı, nisyan ile malûl olan hafıza-i beşerin bu özelliğini daha da pekiştirmektedir. Tarih her gün yeniden yazılmakta, bazı bölümleri silinerek bellekler günün “gereklerine” göre biçimlendirilmektedir.
Güncel yaşamın kotarılmasından fazlasıyla ilgilenemez duruma getirilen, toplumlar bu sonuca yönlendiren zihniyetlerin isteklerine uygun olarak kendi soyunu nasıl bir geleceğin beklediği ile ilgilenemez görünmektedir. Hayalden, ütopyadan koparılmış, maddi yaşamın günlük girdabına mahkûm edilmiş olan insanların gelecek için en tehlikeli bir konumu oluşturmaları ise egemen sistemi hiç ilgilendirmemektedir…
Full Screen
